Α Κορινθίους 11Στίχος | Βάμβας |
---|
1 | Μιμηταὶ μου γίνεσθε, καθὼς καὶ ἐγὼ τοῦ Χριστοῦ. | 2 | Σᾶς ἐπαινῶ δέ, ἀδελφοί, ὅτι εἰς πάντα μὲ ἐνθυμεῖσθε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις, καθὼς παρέδωκα εἰς ἐσᾶς. | 3 | Θέλω δὲ νὰ ἐξεύρητε, ὅτι ἡ κεφαλή παντὸς ἀνδρὸς εἶναι ὁ Χριστός, κεφαλή δὲ τῆς γυναικὸς ὁ ἀνήρ, κεφαλή δὲ τοῦ Χριστοῦ ὁ Θεός. | 4 | Πᾶς ἀνήρ προσευχόμενος ἤ προφητεύων, ἐὰν ἔχῃ κεκαλυμμένην τὴν κεφαλήν, καταισχύνει τὴν κεφαλήν αὑτοῦ. | 5 | Πᾶσα δὲ γυνή προσευχομένη ἤ προφητεύουσα μὲ τὴν κεφαλήν ἀσκεπῆ καταισχύνει τὴν κεφαλήν ἑαυτῆς διότι ἕν καὶ τὸ αὐτὸ εἶναι μὲ τὴν ἐξυρισμένην. | 6 | Ἐπειδή ἄν δὲν καλύπτηται ἡ γυνή, ἄς κουρεύσῃ καὶ τὰ μαλλία αὑτῆς ἀλλ᾿ ἐὰν ἦναι αἰσχρὸν εἰς γυναῖκα νὰ κουρεύῃ τὰ μαλλία αὑτῆς ἤ νὰ ξυρίζηται, ἄς καλύπτηται. | 7 | Διότι ὁ μὲν ἀνήρ δὲν χρεωστεῖ νὰ καλύπτῃ τὴν κεφαλήν αὑτοῦ, ἐπειδή εἶναι εἰκὼν καὶ δόξα τοῦ Θεοῦ ἡ δὲ γυνή εἶναι δόξα τοῦ ἀνδρός. | 8 | Διότι ὁ ἀνήρ δὲν εἶναι ἐκ τῆς γυναικός, ἀλλ᾿ ἡ γυνή ἐκ τοῦ ἀνδρός | 9 | ἐπειδή δὲν ἐκτίσθη ὁ ἀνήρ διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλ᾿ ἡ γυνή διὰ τὸν ἄνδρα. | 10 | Διὰ τοῦτο ἡ γυνή χρεωστεῖ νὰ ἔχῃ ἐξουσίαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς διὰ τοὺς ἀγγέλους. | 11 | Πλήν οὔτε ὁ ἀνήρ χωρὶς τῆς γυναικὸς οὔτε ἡ γυνή χωρὶς τοῦ ἀνδρὸς ὑπάρχει ἐν Κυρίῳ. | 12 | Διότι καθὼς ἡ γυνή εἶναι ἐκ τοῦ ἀνδρός, οὕτω καὶ ὁ ἀνήρ εἶναι διὰ τῆς γυναικός, τὰ πάντα δὲ ἐκ τοῦ Θεοῦ. | 13 | Κρίνατε σεῖς καθ᾿ ἑαυτούς εἶναι πρέπον γυνή νὰ προσεύχηται εἰς τὸν Θεὸν ἀσκεπής; | 14 | Ἤ οὐδὲ αὐτή ἡ φύσις δὲν σᾶς διδάσκει, ὅτι ἀνήρ μὲν ἐὰν ἔχῃ κόμην εἶναι εἰς αὐτὸν ἀτιμία, | 15 | γυνή δὲ ἐὰν ἔχῃ κόμην, εἶναι δόξα εἰς αὐτήν; διότι ἡ κόμη ἐδόθη εἰς αὐτήν ἀντὶ καλύμματος. | 16 | Ἐὰν τίς ὅμως φαίνηται ὅτι εἶναι φιλόνεικος, ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν δὲν ἔχομεν, οὐδὲ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ Θεοῦ. | 17 | Ἐνῷ δὲ παραγγέλλω τοῦτο, δὲν ἐπαινῶ ὅτι συνέρχεσθε οὐχὶ διὰ τὸ καλήτερον ἀλλὰ διὰ τὸ χειρότερον. | 18 | Διότι πρῶτον μὲν ὅταν συνέρχησθε εἰς τὴν ἐκκλησίαν, ἀκούω ὅτι ὑπάρχουσι σχίσματα μεταξὺ σας, καὶ μέρος τι πιστεύω | 19 | διότι εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑπάρχωσι καὶ αἰρέσεις μεταξὺ σας, διὰ νὰ γείνωσι φανεροὶ μεταξὺ σας οἱ δόκιμοι. | 20 | Ὅταν λοιπὸν συνέρχησθε ἐπὶ τὸ αὐτό, τοῦτο δὲν εἶναι νὰ φάγητε Κυριακὸν δεῖπνον | 21 | διότι ἕκαστος λαμβάνει πρὸ τοῦ ἄλλου τὸ ἴδιον ἑαυτοῦ δεῖπνον ἐν τῷ καιρῷ τοῦ τρώγειν, καὶ ἄλλος μὲν πεινᾷ, ἄλλος δὲ μεθύει. | 22 | Μή δὲν ἔχετε οἰκίας διὰ νὰ τρώγητε καὶ νὰ πίνητε; ἤ τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καταφρονεῖτε, καὶ καταισχύνετε τοὺς μή ἔχοντας; τί νὰ σᾶς εἴπω; νὰ σᾶς ἐπαινέσω εἰς τοῦτο; δὲν σᾶς ἐπαινῶ. | 23 | Διότι ἐγὼ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίου ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέδωκα εἰς ἐσᾶς, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτὶ καθ᾿ ἥν παρεδίδετο ἔλαβεν ἄρτον, | 24 | καὶ εὐχαριστήσας ἔκοψε καὶ εἶπε Λάβετε, φάγετε τοῦτο εἶναι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον τοῦτο κάμνετε εἰς τὴν ἀνάμνησίν μου. | 25 | Ὁμοίως καὶ τὸ ποτήριον, ἀφοῦ ἐδείπνησε, λέγων Τοῦτο τὸ ποτήριον εἶναι ἡ καινή διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου τοῦτο κάμνετε, ὁσάκις πίνητε, εἰς τὴν ἀνάμνησίν μου. | 26 | Διότι ὁσάκις ἄν τρώγητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ πίνητε τὸ ποτήριον τοῦτο, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, μέχρι τῆς ἐλεύσεως αὐτοῦ. | 27 | Ὥστε ὅστις τρώγῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἤ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος θέλει εἶσθαι τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου. | 28 | Ἄς δοκιμάζῃ δὲ ἑαυτὸν ὁ ἄνθρωπος, καὶ οὕτως ἄς τρώγῃ ἐκ τοῦ ἄρτου καὶ ἄς πίνῃ ἐκ τοῦ ποτηρίου | 29 | διότι ὁ τρώγων καὶ πίνων ἀναξίως τρώγει καὶ πίνει κατάκρισιν εἰς ἑαυτόν, μή διακρίνων τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. | 30 | Διὰ τοῦτο ὑπάρχουσι μεταξὺ σας πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι, καὶ ἀποθνήσκουσιν ἱκανοί. | 31 | Διότι ἐὰν διεκρίνομεν ἑαυτούς, δὲν ἤθέλομεν κρίνεσθαι | 32 | ἀλλ᾿ ὅταν κρινώμεθα, παιδευόμεθα ὑπὸ τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ μή κατακριθῶμεν μετὰ τοῦ κόσμου. | 33 | Ὥστε ἀδελφοὶ μου, ὅταν συνέρχησθε διὰ νὰ φάγητε, περιμένετε ἀλλήλους | 34 | ἐὰν δὲ τις πεινᾷ, ἄς τρώγῃ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ, διὰ νὰ μή συνέρχησθε πρὸς κατάκρισιν. Τὰ δὲ λοιπά, ὅταν ἔλθω, θέλω διατάξει. |
|